Gisteravond had ik nog eventjes een privé tuktuk gereserveerd voor de smalle route langs de Angkor tempels. Tegen half negen werd ik voorgesteld aan mijn chauffeur: het bleek dezelfde jongen te zijn die mij gistermiddag van het vliegveld had opgehaald. Gelukkig, want hij spreekt behoorlijk goed Engels. Dat komt goed van pas want mijn Khmer is een beetje teleurstellend.

We begonnen de tour bij de Angkor Wat. Wat is dat groot, het is omringd door een brede gracht van 190 meter. Toen ik de brug over was en de poort doorliep, dacht ik dat ik er al was, maar bleek ik nog bij de buitenwand te zijn! Eenmaal binnen is er op elke muur een reliëf te zien van wel honderden meters lang. Na een rondje te hebben gelopen langs alle sierwerken op de wanden, ben ik naar binnen gaan om de 2^de en 3^de verdieping te verkennen. De klim naar de 3ed verdieping was stijl, maar bleek in het niets te staan tot wat mij nog te wachten stond. Vanaf de 3^de verdieping was het uitzicht super, een beloning voor de zware arbeid geleverd.

Na de Angkot Wat ging de tocht verder naar de Sra Srang, een vijver die nu door de lokale kinderen als zwembed wordt gebruikt. Tegenover de Sra Srang was de Banteay Kdei, een budhistische tempel die grotendeels tot ruïne vervallen was. Een werkloze man die Engels sprak vertelde wat meer over deze tempel. Op het einde kreeg hij voor al zijn moeite 2USD, zijn dag was weer goed.

Van al dat tempel hoppen had ik me toch een honger gekregen, dat ik erg blij was met de lunchpauze. Een lokaal Khmer gerecht met jasmijn rijst, varkensvlees, groente en lokale kruiden, vergezelt door 2 super lekkere mango smoothies. Het eten was trouwens ook erg lekker.

Met een volle buik ging de tuktuk weer verder. De tempel uit de Tomb Raider film, Ta Phrom, was aan de beurt. Ta Phrom is overmeesterd door de bomen die daar al honderden jaren groeien. Natuurlijk kon ik het niet laten om Lara achterna te gaan en als een idioot te gaan poseren alsof ik ook een tombe aan het verkennen. Lara-moe ging ik maar verder naar Takeo, een tempel die voor de verandering vrijwel geen versiering heeft. Hiervoor in de plaats krijg je dan wel 3 giga stijle trappen. Eenmaal boven was het uitzicht deze zware en een beetje gevaarlijk klim meer dan waard.

Na zeer voorzichtig naar beneden te zijn geklauterd, was het de beurt aan Angkor Thom, een complex bestaande uit meerdere gebouwen zoals de Bayon (een tempel waar je overal wordt aangestaard door een gezicht), de Baphuon (helaas gesloten vanwege renovatie) en het Olifanten en Lepra Koning terrassen. Gelegen achter de terassen ligt de Phimeanakas, deze was niet gesloten, maar er stond wel een waarschuwingsbord. Het uitzicht moest vanaf de top erg indrukwekkend zijn, dus de waarschuwing genegeerd ben ik met veel moeite naar boven geklommen. Helaas, toen ik boven was aangekomen, bleek het uitzicht erg tegen te vallen. Als ik dat had geweten had ik mijn leven niet gewaagt door die smalle en half afgebroken traptreden te beklimmen.

De dag zat er hiermee bijna op, nog één laatste stop te gaan, een heuveltop vanwaar de zonsondergang een mooie dagafsluiting zou moeten zijn. Dat feestje ging helaas niet zoals gepland, de wolken blokkeerden de zon en hiermee was er geen mooie zonsondergang meer.

Na terugkomst in het hotel was er nog de welkomstmassage die ik gister niet kon nemen. Die beviel goed. Daarna was het tijd om nog even wat te drinken in het centrum. Dit had ik misschien beter kunnen laten, want elke 10 meter wordt je lastig gevallen. Dit gaat van onschuldig (tuktuk chauffeur) tot treurig (kinderen die bedelen of wat te eten willen hebben) en uiteindelijk tot het illegale (cocaïne).

Today was the first day to crawl into the skin of Lara Croft as I went tomb/temple raiding. The tuktuk driver that picked me up from the airport was again my driver today. I’m greatful with him as my driver as he can speak quite good English and drives fast, but still careful. Starting off with Angkor Wat, the journey continued to Sra Srang (in the past the pool for the king and his wife, now a somewhat dirty swimming lake for local kids), Banteay Kdei, Ta Phrom where the Tomb Raider tree is located, Takeo, Bayon, Baphuon (which was sadly closed due to renovation works), Phimeanakas which had the most scary stairs to climb, Terrace of Elephants, Terrace of the Lepper King and a hilltop from where one can see a wonderful sunset. Sadly today the sunset was very disappointing as the sky became too cloudy. It was a day full of climbing up and down steep stairs with sometimes almost no place to put your feet. It was at moments quite a dangerous trip, but for most of the temples it was well worth all the trouble as the views over the surrounding countryside were breathtaking.