De dagtocht van Oom Brian werd mij aanbevolen door andere gasten. Dan moet ik dat natuurlijk ook doen. Oom Brian had zijn neefje Brad op ons los gelaten en in hem had ik een nieuw idool gevonden: wat kletst die gast veel! Iedereen die denkt dat ik non-stop kan ouwehoeren, jullie hebben het nog makkelijk. Neef Brad kletste vanaf minuut één al de oren van je kop met erg fantasierijke verhalen. Heel erg vermakelijk, zeker als je probeerde te slapen want dan ging het volume en de hoeveelheid woorden per minuut omhoog. Al met al entertainde hij ons ongeveer 11 uur lang terwijl wij door het regenwoud van de Tablelands reden. En de enige manier om aan het geklets te ontsnappen? Zwemmen en spelen met de watervallen en glijbanen. En dat deden we ook bijna allemaal. Het water was de eerste minuut erg koud maar eenmaal gewent aan de temperatuur was speeltijd aangebroken: tijd om van de rotsen te glijden. Om bovenop te komen hadden we een glibberige klim te overleven wat tot grappige dingen leidde. Om zonder touw de rotsen op te komen moesten we allemaal liggend op de buik als een zeehond al schuifel-springen de rotsen opklimmen.

Ons volgende zwembad (en waterval) bleek beroemd te zijn: hier werd de reclame van een shampoo-merk gefilmd en Peter Andre had er zijn videoclip van Mysterious Girl opgenomen. Om in de sfeer van shampoo te blijven moesten we allemaal die reclame kopiëren: Als een ware Ursula Andress moesten we allemaal het water uitlopen en met onze haren wapperen, hilarisch!

Het laatste zwembad was een meer in een vulkaan. Volgens Brad was het wel 65m diep, ik heb het niet nagemeten. Hier was het ook weer lekker zwemmen.

Naast het zwemmen hebben we ook andere dingen gedaan. Neef Brad deelde zijn hobby moet ons: eten! In de ochtend begonnen we al goed met koekjes en fruitcake. Met de lunch hadden we lekker kip met couscous en salade gevolgd door een groot (helaas wel wat smaakloos) stuk chocolade taart met vanille ijs. Diner was niet inbegrepen, maar hongerig werden we niet: muffins stonden klaar voor ons. Om dat eten weg te werken hebben we nog een bushwalk gedaan door het regenwoud en geprobeerd een platypus te vinden. We zagen hem kort, maar hij was te verlegen om zich helemaal te laten zien. Jammer.

Aan het einde van de dag was iedereen volgens mij wel moe. Maar slaap kregen we niet. Met ruim 260 bochten over een bergpas te gaan had Brad nog genoeg muziek voor ons in petto waar we op moesten meezingen, auto’s om naar te toeteren en zwaaien en genoeg verhalen om onze oren te doen suizen. Weer terug in het hostel kan ik alleen maar concluderen dat niemand moet zeuren als ik eens teveel klets, het kan nog altijd veel, heel veel erger.

After hearing so many people recommend the day tour from Uncle Brian to the rainforest in the Tablelands, I of course have to take that tour. Uncle Brian had send his cousin Brad to entertain us and OMG did Brad talk much. Not even 8:30 in the morning, still a bit sleepy, within 5 minutes I was fully awake! Hundreds of words are coming out of his mouth a minute (most of which was absolute nonsense but so funny nonetheless) and when you’re lucky he takes a 30 second brake. Which he only does every 10 minutes or so. The only way to escape from his talking, was to swim at every place we stopped!

The first pool had a rock slide which was cool to get down on. To get to the top however, required some fun to look at climbing up the rocks. While on our stomachs we had to jump seal-like onto the slippery rocks.

The second pool/waterfall was apparently famous: a shampoo brand shot the commercial there and Peter Andre did the video for his song Mysterious Girl there as well. Cousin Briand had given us some homework there: get up out of the water and throw your wet hair up in the air like the commercial. It was hilarious to see the others do that and doing it yourself in front of everyone was surprisingly fun as well, trying to look as naughty as you possibly can.

The third pool was a gigantic volcanic lake that was 65m deep. I took cousin Brad’s word for it, I didn’t feel like going to the bottom.

Besides swimming, cousin Brad shared his hobby with us: eating. And there was plenty of that during the day. We started with some nice cookies and fruitcakes. For lunch we got chicken with couscous and salad, followed by a (for Dutch standards) chocolate cake which didn’t taste much like chocolate with vanilla ice. Dinner was not included but we didn’t starve: Brian got muffins for us! With all the eating going on it was good we had some exercise as well: bushwalking in the jungle and platypus spotting. We saw him briefly but too short to take a picture.

At the end of the day it seemed most people were exhausted, but Brad didn’t allow us to catch some sleep. With over 260 turns to go on the mountainous road, he had plenty of songs and funny stories left for us that made our ears almost bleed. Back at the hostel I can only conclude that people should stop complaining when I talk too much: it can always be worse, a lot :-)