Vandaag was mijn 2de dag tempelhoppen, met dezelfde tuktuk. We ontmoeten elkaar weer om 8 uur, de tuktuk chauffeur gooide ‘m vol met brandstof en laadde een vracht vol waterflessen in. De voorbereidingen waren klaar en de reis ging van start naar Banteay Srei op ongeveer 20km afstand. In vergelijking met de andere tempels was deze heel erg klein, maar tegelijkertijd ook heel erg mooi. De afbeeldingen die uit steen zijn gemaakt zijn hier zoveel duidelijker als bij de andere tempels, echt een aanrader om te bezichtigen en een Angkor reis is zonder de Banteay Srei niet compleet. Helaas waren er erg veel tourgroepen waarvan de meeste uit China. Één familie probeerden mij zelfs te koppelen aan hun dochter die er ook bij was, wat heb ik mij geschaamd toen opeens de hele familie en toergroep erover begon te discussiëren. Snel weg dus!

Hiervandaan ging de reis verder naar Kbal Spean, nog eens 11km dieper het platteland in. Volgens de LP moet met hier voorzichtig zijn vanwege landmijnen. Geen zorgen! Ik heb ze niet gevonden, gelukkig maar. De Kbal Spean is een klei riviertje dat door de jungle stroomt. Langs de rivierbedding en zelf onder het water waren nog meer beeldhouwwerken in steen te vinden. Om hier te komen was een heftige 1.5km klim de jungle in nodig, die ik samen met, ja hoor, twee Chinezen heb beklommen. Toen wij met ze drieën boven aangekomen waren vonden we het allemaal best tegenvallen na zo’n heftige beklimming. Totdat wij een groepje mensen verder zag lopen. Snel zijn wij erachteraan gelopen en merkten dat de rivier verder liep en er nog meer werken te zien waren. De grootste verassing was echter een stukje verderop, waar de rivier zich uitte in een waterval. Mijn eerste tropische waterval ooit, dit kon ik natuurlijk niet zonder tropische douche voorbij laten gaan. Heerlijk verkoelend en het hoogtepunt van de dag.

Na dit natte hoogtepunt en nog verwend van de tempels van gister en de Banteay Srei, vielen de komende tempels wel een beetje tegen. De Pre Rup was ik snel mee klaar en voordat we verder tukte naar de volgende tempel, had ik de chauffeur en mijzelf (natuurlijk!) op een verse ananas getrakteerd, zo vers heb ik nog niet een ananas gegeten. De Eastern Mebon was daarna aan de beurt, wat me hier het meeste beviel waren de uit steen gemaakte olifanten die nog in een goede staat verkeerde, maar de rest was niet echt bijzonder. De Ta Som was wat beter, maar zeker geen highlight. De Preah Neak Pean was een geval apart, de entree was indrukwekkender dan de tempel zelf. Om bij de tempel (wat eigenlijk meer een zwembad is) te komen moest ik over een houten bruggetje lopen dwars door een onderwater staand bos. Dit was wel mooi. Ook hier weer een buslading vol met Chinezen. En ze lullen me wat af, je hoort ze bijna over het hele terrein. De Preah Khan was als laatste aan de beurt en was een indrukwekkende afsluiting van de dag. Voor de verandering heb ik dit keer geen Chinezen gezien, wel Duitsers en zelfs twee Nederlanders.

Eenmaal terug bij de tuktuk had ik nog een praatje gemaakt met de chauffeur (zijn naam is zo moeilijk, moet dat maar eens opschrijven zodat ik dat niet meer vergeet). Kinderen in Cambodja gaan slechts een halve dag naar school, de rest van de dag helpen zij hun ouders. Zelf verdient hij 2usd per dag en moet met dit salaris zijn ouders onderhouden en huur à 14usd per maand betalen. Lunch krijgt hij gratis van de restaurants waar zijn klanten eten, dit is blijkbaar zo voor elke tuktuk chauffeur. Zijn baas houdt hem streng in de gaten. Hij krijgt precies genoeg brandstof in de motor om de geboekte ronde te rijden. Als hij te weinig brandstof heeft weet zijn baas meteen dat hij zwart gewerkt heeft voor zijn klanten en dan is hij zijn baan – en dus ook zijn tuktuk - kwijt.

Na twee dagen klimmen, klauteren en gewoon wandelen, konden mijn arme voetjes wel wat aandacht gebruiken. Die kregen ze ook, bij Island’s Footmassage. Arme vrouw die mijn voetjes moest wassen en masseren…

Today was a mixed bag when it comes to the temples. The first (Banteay Srei) and the last (Preah Khan) were the best, while the Preah Neak Pean had a nicer entrance than temple. De Pre Rup, Eastern Mebon and the Ta Som were just so-so. The highlight of the day was de Kbal Spean. Located over 30km from Siem Reap city in the jungle, the Kbal Spean is a small river with rock carving along the riverbed and even under the flowing water. Although nice, the best was the lower section of the river where it culminated into a waterfall. This was my first ever tropic waterfall and I couldn’t resist taking a cool shower. To give my feet some care, I enjoyed a Khmer foot massage.

Today I noticed a lot of Chinese tour groups around the temples that at some point I thought I was already back at my Chinese home. Once a group found out that I speak Chinese, they all tried to hook me up with their daughter who was also present on site. This was very embarrassing for the both of us.

At the end of the day I also had a chat with the tuktuk driver about life. Kids in Cambodia go to school for half a day, the rest of the day they help their parents. He himself works for the guesthouse and gets paid 2usd a day. From this money he has to support his parents and pay a monthly rent of about 14usd. Lunch he receives as a commission for bringing his guests to any restaurant. All tuktuk drivers receive this lunch benefit. To prevent him from working without knowledge of his employer, he only gets the exact amount of fuel required for the reserved tour. If he doesn’t have enough fuel, his boss knows that he work more than the reserved tour and he would then lose his job and his tuktuk as well.