Vandaag stond een zware dag op het programma, voor mijn tuktuk tenminste. Ruim 70km moesten we rijden om bij de Beng Mealea aan te komen. Hier werd ik, onbedoeld maar achteraf heel erg fijn, begeleid door een gids van het park. Adembenemend mooi was het hier. De natuur heeft zijn sporen achtergelaten. De bomen zijn zo groot gegroeid dat ze gedurende de jaren de bibliotheek gebouwen en de centrale toren compleet verwoest hebben. Dit was nog veel meer Lara Croft of Indiana Jones gebeuren als Ta Prohm. Boomwortels maakten hier nog meer onderdeel uit van de overblijfselen van de tempel en waren op sommige punten zo sterk dat ik er op kon zitten schommelen. Door alle verwoestingen aangericht door de bomen lag er overal puin en dit zorgde voor een heftige klim. Zo lastig dat zelfs mijn voet een keer wegglipte en ik bijna naar beneden gleed. Gelukkig had de gids mij geholpen weer op mijn voeten te komen waarna we rustig verder klommen. De gids was tussendoor nog zo aardig om te vermelden dat het touwtje van mijn camera ongeveer dezelfde kleur heeft als de slangen hier. Slangen?!?!?! En ja hoor, toen kwam hij op de proppen door te vermelden dat de slangen tijdens de nacht en als het geregend heeft tevoorschijn komen en dat ze op het moment van mijn aanwezigheid zich in de gaten tussen de rotsen verstoppen. Jeetje, wat heb ik mij rot geschrokken van dat verhaal. Ik bleef daarna zo ver mogelijk van de gleuven tussen de rotsen vandaan en als ik echt geen keus had, dan ging ik er zo snel mogelijk langs. Dit heeft gewerkt, want ik heb uiteindelijk geen enkele slang gezien. De gids heeft wel een effect bereikt: een kloppend hart en een verstikte strot, maar man o man wat een avontuurlijke klim die ik mij nog heel erg lang in positieve zin zal herinneren.

Na het avontuur in Beng Mealea reden we weer de volle 70km terug naar Siem Reap, met een kleine omweg langs de Roluos Tempels. Rolous bestaat uit de drie tempels Lolei, Bakong en Preah Ko. De Lolei was heel erg klein en zo ondersteund door pilaren tegen het instorten, dat er niet veel te zien was. Interessanter hier was de boeddhistische school waar kinderen tot monnik worden opgeleid. Bij de Bakong was ook een boeddhistische school aanwezig, wat leven die mensen in een armoe. Douchen doen ze buiten door een emmertje water over zich heen te gooien. De Bakong zelf was het mooist van alle tempels van Roluos, maar kon niet meer tippen aan wat eerder gezien was. De Preah Ko was de middenmoot van de Roluos en na deze gezien te hebben, is er een einde gekomen aan mijn tempeldagen.

’s Avonds tijdens weer een heerlijke Khmer maaltijd werd er een traditionele Apsara dans opgevoerd, vergezeld door live Khmer muziek. Kleurrijke kostuums werden afgewisseld voor de, hoe te omschrijven, komische kostuums. Leuk om te zien was het zeker en het voelde als een goede afsluiting voor mijn tijd in Siem Reap. Morgen om 6 uur word ik afgehaald door een tuktuk om dan om 7 uur per boot naar Battambang te vertrekken.

What a day, driving over 70km to visit the Beng Mealea Temple. Then halfway during my monkey climbing the guide was so nice to inform me that snakes are here during the night and after rainfall and that they are now hiding between the cracks and holes in the rocks. After hearing this, my heart was pounding loudly up in my throat, making the rest of the climb a nerve-wracking experience. I climbed and walked as fast as possible to pass any big holes as I was too scared that there might have been a poisonous snake, which caused me to fall and slide down a bit along the rocks… Luckily I didn’t encounter any snakes, but still it was a real adventure that I will remember for a long time.

After the Beng Mealea we drove back to Siem Reap, but made a detour so I could visit the Roluos Temples. The Roluos Temples consist of three smaller temples: Lolei, Bakong and Preah Ko. Lolei and Bakong also had a school to teach kids to become Buddhist monks. They lived in such poor circumstances and it was strange to see that they are all still so happy with the little things that they have in life. After having seen so many impressive temples before, the Roluos Temples couldn’t really impress me anymore, but it was nonetheless nice to have seen them.