Met het afsteken van het vuurwerk begon dus het jaar van het konijn. Dit werd ook in de Filippijnen gevierd. In het Rizal Park was er een groot podium opgezet waar gedans en gezongen werd. Toen dit voorbij was zijn we maar teruggegaan naar onze kamer. Ja, een kamer, meer hadden we niet. Een stapelbed was het enige dat er in paste. Ik lag boven en Xenia lag onder. Zodra één van ons bewoog, bewoog het hele bed mee. Zeeziek werd ik nog niet, maar een fijne ervaring was het niet. Na lang uitgeslapen te hebben, was het tijd voor mijn hernieuwde kennismaking met gedeelde badkamers. Waren die vroeger op de campings ook zo smering? Zo goor, zou er niet dood gevonden willen worden. Heb mijn korte leventje nog nooit zo snel gedouchet. Bah, bah en nog eens bah.

Schoner dan verwacht lieten we onze tassen achter en gingen we weer de stad ingegaan, dit keer naar de Intramuros. Dit is een ommuurd deel en is het oude stadsdeel van Manila. Dit was erg leuk met ouderwetse gebouwen en klinkerstraatjes. Om iets van cultuur op te snuiven gingen we de San Augustin en de Casa Manila in. Bij de Casa Manila konden we nog lekker eten ook, altijd mooi meegenomen. Met een volle maag gingen we verder naar Fort Santiago, ooit een gevangenis tijdens de oorlog met Japan. Gelegen aan de oever van de Pasig rivier, hadden we nog een uitzicht op de stadsdeel Chinatown, wat gelijk onze volgende bestemming was. Onderweg naar Chinatown viel ons op dat het steeds donkerder werd aan de overkant, en wat bleek, er was brand uitgebroken. Brandweer scheurder af en aan langs on heen, met luide sirenes waren het net gillende keukenmeiden. Tot onze schrik kwam me tijdens de oversteek van de Pasig op de burg nog een paar gillende keukenmeiden tegen: 4 travos! Zijn we soms in Bangkok aangekomen ofzo? Een ding was wel duidelijk, Kelly kan hier een school beginnen om deze 'dingen' wat bij te leren.

In Chinatown viel ons gelijk op wat een verschil er is tussen Filipijnense en Chinese mensen. Ondanks dat Manila een viezige stad is, zijn de mensen over het algemeen wel netjes en verzorgd. Maar die Chinezen, die gaan voor je neus lekker op straat staan plassen. Gelukkig roken we niks door al het vuurwerk dat werd afgestoken, en op de koop toe konden we ook nog een drakendans zien.

Na Chinatown werd het tijd om terug te gaan en onze tassen op te halen. De komende nacht slapen we in de nachtbus naar Banaue.

Welcoming the year of the rabbit, we enjoyed watching a show that was performed on a big stage that was set up in the Rizal Park. After the show, we went back to our hostel where we shared a bunkbed. Xenia down and I up. Once one of us moved, the whole bed started shaking. Luckily for Xenia, the bed didn't fall down on her.

After sleeping in I got to enjoy a shared bathroom. OMG, have they always been this dirty and nasty??? I can't imagine ever having to do that again and as a result I had one of my fastest showers ever.

After feeling moderately clean, we went to the Intramuros, the old city centre that's enclosed by walls. Within the Intramuros we visited the San Augustin and the Casa Manila. After pausing for a quick lunch (with a great chocolate cake!) we continued to the Fort Santiago, what used to be a prison during the war with the Japanese. From the fort we could see Chinatown on the other side of the Pasig River.

Crossing the bridge over the Pasig, we again saw some butt ugly shemale things. Are we in Bangkok or what??? Quickly passing, we checked out Chinatown. Lots of firecrackers and a dragon dance. After this, it was time to pick up our bags and continue to our next accomodation: the nightbus to Banaue.