Au, au en nog eens au. Als we tegen 11 uur uur wakker zijn merken we dat onze lijfjes niet opgewassen waren tegen de Ifugao rijstvelden. Overal hebben we spierpijn en als we na het douchen dan met onze backpacks naar beneden moeten klimmen, merk ik dat ik zelfs langzamer ben bij de trappen als die paar bejaarden die hier ook zijn! Omdat we vandaag allemaal niet veel aan kunnen, besluiten we maar om in Banaue te blijven. Als eerste gingen wij naar het uitkijkpunt om de rijstvelden rond het dorpje te bekijken. Helaas hingen de wolken nog steeds erg laag en viel er niet veel te zien. Tenslotte gingen we het dorpje bekijken. Bij de markt heb ik nog wat middag eten gekocht, kaneel brood, cocos brood, chocolade brood. Met uitzondering van het kaneel brood, was het allemaal wel behoorlijk smakeloos.

Na het winkelen liepen we door de hoofdstraat. We zagen een paar schooltjes en krotterige woningen op palen gebouwd zodat ze langs de heuvels toch nog een beetje horizontaal konden wonen. Een stuk verderop was er een leuk bruggetje gebouwd over de rivier diep onder ons. Gammel als die brug was, wordt ie toch nog steeds gewoon gebruikt door de lokale bevolking. Wij moesten dat toch ook proberen dan en wonderlijk heeft de brug het vol gehouden met ons gewicht.

Na deze korte dorpsverkenning zijn we maar terug gegaan naar ons guesthouse en hebben daar gewacht totdat we naar onze nachtbus konden gaan. De bus was precies zo snel als dat we konden herrineren: slakkengang. Dit had natuurlijk te maken met de wegen: slingerweggetjes door de bergen langs diepe kliffen. Vervelender was de verplichte plasstop die we elke 2 uur moesten nemen. Over 350km doen we op deze manier dan ong. 9.5 uur. Tijd genoeg om uit te rusten dus!

?

Banaue rest day

Today we definately needed some hard earned rest. Our bodies were still broken from the hike the day before. Therefore we took the lazymen sightseeing tour. All we needed to do was get into our tricycle and they drive us to the viewpoints. Sadly the clouds were hanging low again, so we couldn't see so much. After the sightseeing tour we walked through the village, bought some bread at the bakeries and enjoyed a walk over the bridge. It was for from stable and we both hoped for the best once we crossed it. Alive and well we made it to the other side. Our bodies didn't want to do anything anymore, so we decided to have a rest until we had to take the nightbus back to Manila. A 9.5 hour rest while enjoying a scenic ride, if only we could see something from the surroundings, then it would be nices. But to save time we need to nightbus, so we can arrive in Borcay earlier tomorrow.