De vlucht met Cebu Pacific ging goed. We zaten vooran in een klein toestel, een ATR propeller vliegtuigje. We hadden de beste plek, gelijk bij de stewardess die niet alleen erg aantrekkelijk was, maar ook erg vrolijk en tegelijkertijd bang: kleine vliegtuigen waren niet zo haar ding.

Eenmaal aangekomen op Caticlan vliegveld werden we opgewacht door een medewerker van ons guesthouse de Blue Mango Inn. Om op Boracay te komen moesten we eerst nog met de boot. Alles werd voor ons geregeld, van het betalen van de aankomstbelasting, tot het kopen van de boot tickets. Heerlijk om zo gepamperd te worden. Helaas was de medewerker niet zo aardig om mijn backpack te dragen, dat moest ik zelf doen. Die van Xenia droeg hij wel. Zullen we zo'n klein onaangenaamheid dan maar accepteren onder 't mom van 'dames eerst'???

Eenmaal aangekomen op Boracay gingen we met een driewieler verder naar onze blauwe mango. En wat hadden wij een super plekje gereserveerd: gelijk aan het strand, relaxt personeel dat een check-in uitvoerde alsof we bij bekende thuis op bezoek kwamen en we kregen gelijk een cocktail (helaas alcoholvrij) in onze handen gedrukt. Super! De kamer was ook niet verkeerd, maar lang binnen blijven dachten we niet aan. Handdoek mee, strandstoel en parasol bezetten en voor we het wisten was onze dag aan het strand al weer om! Maar Xenia, ben jij wel een Duitse? Je hebt geen gat gegraven in het zand!

Toen de avond viel zijn we naar het einde van het strand gelopen. Op een gegeven moment kwamen we langs een groep vuurdansers en danseressen. Waar we eerst dachten dat het 2 mannen en 3 vrouwen waren, bleken het eigenlijk 3 mannen en 2 vrouwen te zijn. Deze travo was echter super geestig, vuurdansen op muziek van de Kleine Zeemeermin en Mulan. Hilarisch! Hierna was het tijd om weer terug te gaan en ons bedje op te zoeken.

Our flight with Cebu Pacific went very well. We enjoyed the company of the beautiful flight attendant in front of us. Not only pretty, she was also funny and... scared of flying small propeller planes! Once we arrived at Caticlan airport, an employee of our guest house the Blue Mango Inn was already waiting for us. He took care of everything (except my luggage but he did carry Xenia's :-( so mean) and when we boarded the little boat to go to Boracay we got our first glimpses of the clear blue waters. The boat trip only lasts for a couple of minutes and then we drove to our accommodation. It was perfect. We didn't even set a foot inside or we already got a cocktail (but why did it have to be alcohol free?!?!?!) and it felt more like we were greeted at a friends' house then checking in. The room was good, but we didn't want to stay inside of course. In no time we got undressed and into our beach wear. Once outside on the beach (directly in front of the entrace, great!) the feeling of being tired was gone immediately and the rest of the day was over before we knew it. But Xenia, are you really German? You didn't dig a single hole in the sand! Unbelievable :-)

When day turned to night, we walked along the beach to the far northern end. After passing several nice places we ordered a cocktail and enjoyed a fire performance. Halfway during the show we realized that the slightly fat chubby and unattractive girl was actually a dude. Again?!?!?! Jeez, so many of them here. Anyway, this was the only one that was funny. It gave a hilarious performance, dancing with the fire on the music of the Little Mermaid and Mulan. So funny. Too bad I didn't make any movies of this part...