Vandaag was het tijd om Sydney vaarwel te zeggen. Een minibusje haalde me op bij Maze en in rap tempo was ik alweer aangekomen op het vliegveld. Inchecken ging vlotjes, helaas het vertrek was minder. Met een kleine vertraging gingen we eindelijk weg. Ik had geluk, ik kreeg een mooi plekje bij de nooduitgang naast moeder en dochter. Het waren twee zeer gezellige dames dus we kletsten de 3.5 uur zo weg. Na ruim 2100km gevlogen, een par aardige luchtzakken overleeft te hebben, kwamen we aan scheidde onze wegen. De gids van the Rock Tour, een Nieuw-Zeelander, was er ook en het enige dat we moesten doen was wachten op mijn bagage. En wachten. En noch langer wachter. En toen stond de bagageband stil en was mijn rugzak er nog niet. SHIT! In me handbagage had ik niet meer als een deo, tandpasta en tandenborstel en zonnebrand. Geen schone kleren, geen handdoek, geen slippers. Het grondpersoneel verzekerde mij dat mijn tas de volgende middag afgegeven zou worden op het kampeerterrein. Één dagje zonder me spullen, dat kan ik wel aan toch?!?!?!

Met karige bepakking gingen we de rest van de groep ophalen, ze waren al op mij aan het wachten. Iedereen ging snel de bus in, we wilden allemaal die bijzondere rots wel zien. Van dichtbij is Uluru een wonder om te zien, zo uit het niets als dat blok steen de lucht in schiet. De gids vertelde wat over de culturele achtergrond van Uluru, al was zijn kiwi accent soms wel erg moeilijk te verstaan. Het is mogelijk om de rots te beklimmen, maar na te horen dat het niet alleen gevaarlijk is, maar ook nog cultuurschennis ten opzichte van the Aboriginals, zag iedereen van de beklimming af. Wel liepen we allemaal een stuk om de rots heen. Na deze wandeling was het tijd om verder te rijden naar het uitkijkpunt, vanwaar we een mooie zonsondergang voorgeschoteld kregen, evenals ons avondeten en een biertje.

Nu de zon verdwenen was, werd het wat frisser. Gelukkig was er op het kampeerterrein een mooi kampvuur georganiseerd. Pikkedonker, met uitzondering van ons vuur, kropen we allemaal om het vuur. Zitten deden we op onze “swagger”. We kletsten de avond weg, roosterde marshmallows en genoten van ons koude biertje. De sterrenhemel was wat lastig te zien dor ons helle vuur, dus verlieten we die aangename warmte voor een koud uitkijkpunt vanwaar ik nog nooit eerder zoveel en zo heldere sterrenhemel heb gezien. Fantastisch. Totdat het moment komt dat je je dan realiseert dat je toch echt de nacht buiten doorbrengt. De slaapzak werd in de “swagger” gedaan en eenmaal erin gekropen trok ik die zo strak als maar kon dicht, ik heb geen zin in vieze enge beestjes.

Today it was time to say farewell to Sydney. After a slight delay we finally departed and I had a great flight due to the funny people (mother and daughter) besides me. Talking smack about the crying babies is much more fun when you can share your feelings with people that feel the same. Lets just hope that the parents didn’t hear us. Close to arrival we got quite some serious turbulence and it was good I didn’t have any drinks in my hand or I for sure would’ve gotten it all over me.

Although the departure from Sydney went without problems, the arrival in Ayers Rock was just bad: my luggage didn’t arrive and I wouldn’t get it until the next day. Major bummer. After filling in some forms it was time to join the rest of the tour group, they were waiting for me. The first stop was at Uluru where the guide explained something about the culture of the rock resulting in the whole group not climbing it out of respect of the Aboriginal culture. Instead we took a nice walk around part of the rock before we enjoyed a sunset view of Uluru with dinner.

After the night fell it was time to go to the campsite. Luckily there was a fire that helped greatly in keeping me warm. Too bad I had to leave the warmth of the fire for a walk to a viewpoint, although after seeing such a bright starry sky I didn’t think about the cold anymore. The sky was amazing, I haven’t seen so many stars in China anywhere! After a while we all went back and it was time to sleep, with just a sleeping bag put inside the swagger, we all slept outside around the campfire. Let’s hope the spiders and snakes stay far far away while we sleep…